İnsana yeryüzünde yaşama gücü kazandıran şey, gerçek bilge olma niteliğiyle doğrudan doğruya deliliğin kendisidir.

Erasmus

 

Ben mi yoksa Dünya mı Deli?

​

      Sanat hayatım boyunca yaşadığım kentteki deliler hep dikkatimi çekti ve bunlara ilişkin çalışmalar yaptım. Tüm bu çalışmaların temelinde çocukluğumda da hissettiğimşu meşhur iki soru yer alır: Delilik bir akıl yokluğu mudur yoksa aklın fazlalığına ilişkin sonuçmudur?

​

     Delilere ilişkin ilk ilgi ve merakım çocukluğumu geçirdiğim İzmir’de ortaya çıkmıştır. Çocukluğumda ilgimi çeken üç deli vardı. İlki elinde teyple gezen kadın bir deli idi, ikincisi 20 yıldır yıkanmamış bir adamdı. Ama bugün için bana daha ilginç gelen bu performansa da ilham olan üçüncü deliydi.  Bu deli vücuduna bağladığı iplere bulduğu tüm naylon poşetleri sıkıştırıp gezen biriydi.Bu adam söylenebilirse koca bir naylon poşet adamdı.

​

     Bugün bile sanki karşımda dikilip duran bu adamın deliliği sanki bilgece bir öngörüyü içeriyor. Bu delilik sanki toplumsal bir deliliğin bireysel protestosu gibi.  Bugün dünya çılgın bir tüketim tutkusu içinde artık yaşadığımız doğal çevrenin temellerini yok edecek kadar atık üretmektedir. Bu atıkların en tehlikelilerini ise naylon ürünler oluşturmaktadır. Göz göre göre gittiğimiz sona rağmen insanlar hiçbir şey yokmuş gibi davranmaktadır. Bu kitlesel bir delilik halidir.

​

    Kitlesel delilikler her zaman görünmezdir. Çünkü herkes birbirine benzer ve bu benzerlik olup bitenleriher şey yolunda ya da normalmiş gibi gösterir. Delilik ancak bireyselse bir farklılık oluşturduğu için görünür hale gelir.

​

Bireysel deliliğini taklit ettiğim çocukluğumdaki bu delilin o zamanlarda bana hissettirdiği şu soruyu bugün tekrar sorabiliriz: O adam mı deliydi yoksa biz mi deliyiz?

 

                                                                                                                                                        Fatih Balcı

 

 

 

 

 

 

 

What gives man the power to live on earth is directly madness, withthe quality of being true wise.

Erasmus

 

 

Me orthe Earth Mad?

​

     The mad men in the city where I lived always caught my attention throughout my art life and I carried on Works related them. The basis of all these works is the following two famous questions that I felt in mychildhood: Is madness a mindlessness, or is it theresult of an excess of mind?

​

     My firs tinterestand curiosity about the madness emerged in Izmir, where I spent my childhood. In mychildood, here were three mad men who caught my interest. Thefirst onewas a mad woman walking around with a taperecorder and the second one was a man who had not been washed for 20 years. But what was more interestingt o me today wasthe third mad man who inspired thisperformance.

​

    This crazy guy was tying up all the nylon bags he found on the ropes that he tied to his body. In other words, this guy was such a big nylon bag man. It seems as if the madness of this man standing in front of me even today and seems like contains a wise foresight. As if this madness is like the individual protest of socia lmadness. Today, the world is producing enough waste to destroy the foundations of the natural environment where we live in a crazy passion forconsumption. Themost dangerous of these wastes is nylonproducts. Inspite of the end we went to, people open lyact like there is nothing. This is a state of mass madness.

​

    Mass madness is always invisible. Because everyone resembles each other, and this similarity makes things look like everything is fine or normal. Madness becomes visiblei fonly it is individual because of it makes difference.

​

     Today we can ask again the question that this mad man in my childhood, in which   I imitated his individual madness, made me feel at that time: Was that man mad or are we mad?

 

                                                                                                                                                Fatih Balcı